Metoda PNF

Metoda PNF (Proprioceptiv Neuromuscular Facilitation) czyli torowanie nerwowo-mięśniowe.
Głównym celem terapii PNF jest praca nad funkcją, której chory (zarówno dorosły, jak i dziecko) potrzebuje. Siła mięśni oraz zakres ruchu, które są ważne w tradycyjnym postępowaniu terapeutycznym, są tylko środkiem do uzyskania celu, jakim jest funkcja. Koncepcja ta zaleca, aby postrzegać chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne oraz zdrowe regiony ciała. Wykorzystanie w omawianej terapii najsprawniejszych części ciała prowadzi do uzyskania aktywności ruchowej w obszarach słabszych, bądź uszkodzonych. Założeniem metody PNF jest maksymalne pobudzenie receptorów znajdujących się w ciele, a także różnych sfer kory mózgowej, w celu ułatwienia (torowania) ruchu w części obszaru uszkodzonego. Ruchy stosowane w metodzie PNF są zgodne z naturalną pracą mięśni, jak również stawów. Podczas terapii każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego, czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze. Terapia metodą PNF postrzega pacjenta w sposób całościowy. Jest to metoda bezbolesna, wysoce edukująca pacjenta, a przede wszystkim skuteczna.

WSKAZANIA:

Neurologiczne:

  • przebyte incydenty naczyniowe Ośrodkowego Układu Nerwowego w postaci udarów niedokrwiennych oraz krwotocznych mózgu;
  • choroby powodujące zaburzenia w utrzymywaniu równowagi;
  • choroby powodujące upośledzenie stereotypu chodu;
  • stwardnienie rozsiane (SM);
  • choroba Parkinsona, itp.
  • Ortopedyczne:

  • pacjenci, u których występują zaburzenia funkcji mięśni w postaci deficytu masy oraz siły mięśniowej;
  • choroby mięśni szkieletowych (m.in. dystrofie,zaburzenia metaboliczne, zmiany zapalne);
  • złamania tkanki kostnej;
  • uszkodzenia tkanek miękkich aparatu ruchu: mięśni, ścięgien, więzadeł, torebek stawowych;
  • zaburzenia tzw. propriocepcji, jako następstwo doznanego urazu tkanek miękkich;
  • zaburzenia prawidłowej postawy – reedukacja posturalna;
  • bóle kręgosłupa;
  • neuralgie nerwu trójdzielnego oraz twarzowego;
  • zaburzenia funkcji wegetatywnych (oddychanie, połykanie, artykulacja);
  • leczenie stawów hypermobilnych – stabilizacje stawów kręgosłupa oraz kończyn, itp.
  • Uwzględnienie podczas planowania terapii potrzeb ruchowych, jak również problemów zgłaszanych przez chorego, przynosi dużo korzyści, co przyczynia się do tego, że PNF jest metodą przyjazną dla pacjenta:

    Korzyści z pracy z metodą PNF to:

  • pozytywne rozpoczęcie terapii (z dala od faktycznego miejsca dysfunkcji) buduje w chorym, pomimo świadomości uszkodzenia, wiarę we własne siły i powodzenie ćwiczeń, stymulując do mobilizacji rezerw tkwiących w jego organizmie bez obawy o wystąpienie bólu;
  • jasno określone, osiągalne cele, wpływają na pełną świadomość pacjenta podczas zabiegu;
  • PNF znajduje funkcjonalne rozwiązania dla problemów ruchowych dnia codziennego pacjenta;
  • wyjaśniając zasady wykonywania poszczególnych aktywności, chroni pacjenta przed samoistną, patologiczną kompensacją;
  • uczy zmian pozycji oraz ruchów globalnych (np. poruszania się w obrębie łóżka, przesiadania się z wóżka na toaletę), jakie wszyscy wykonujemy w życiu codziennym;
  • ze względu na sumowanie się podczas terapii wielu bodźców odbieranych przez pacjenta, stanowi silną stymulację polisensoryczną (w ćwiczeniach aktywizowany jest wzrok, słuch, receptory dotyku, równowagi, czucia głębokiego i wiele innych);
  • metoda przyjazna dla pacjenta – oparta na bezbolesnej pracy, wykorzystującej silne odcinki ciała i umiejętności chorego do ułatwiania reedukacji utraconych funkcji;
  • wysoki poziom bezpieczeństwa terapii wynikający z integracji zabiegu z diagnostyką;
  • możliwość pracy z chorym na każdym poziomie dysfunkcji – zabezpieczenie terapią; wszelkich funkcji od ruchowych do wegetatywnych;
  • wysoki poziom edukacji pacjenta, oparty na współuczestnictwie w planowaniu terapii i kontynuacji ćwiczeń w formie programu domowego;
  • niewielkie wymagania sprzętowe;
  • duża efektywność prowadzonej terapii, która wynika z dokładnej analizy problemu i ukierunkowanych działań.



  • Nasze terapie: